.

به گزارش آناج، سید محمدعلی قاضی طباطبایی (۱۳۳۱- ۱۳۹۹ق یا ۱۲۹۳-۱۳۵۸ش)، از علمای بنام و مبارز تبریز در دوران پهلوی و بعد از انقلاب اسلامی ایران بود.

ایشان تحصیلات علوم اسلامی را در تبریز و قم و نجف گذرانیده و از محضر بزرگانی چون امام خمینی، سید محمد حجت کوه کمری، سید صدرالدین صدر، سید حسین بروجردی، سید محمدرضا گلپایگانی، سید محسن حکیم، سید ابوالقاسم خویی و شیخ محمدحسین کاشف الغطاء و علمای دیگر بهره برده و در نهایت به زادگاه خویش در تبریز برگشته و به فعالیت‌های سیاسی، فرهنگی و مذهبی پرداخته است.

وی به علت مبارزات علیه حکومت پهلوی و حمایت از امام خمینی سال‌ها در زندان و تبعید بود و نقش تاثیرگذاری در انقلاب اسلامی ایران داشت و بعد از انقلاب اسلامی از طرف امام خمینی به عنوان اولین امام جمعه تبریز و نماینده ایشان در تبریز منصوب شد و بعد از عمری خدمت به انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۸ شمسی توسط گروهک فرقان ترور شد و اولین شهید محراب در جمهوری اسلامی ایران نام گرفت.

میکائیل جمال‌پور در گفتگو با آناج با اشاره به سالگرد ترور شهید آیت‌الله قاضی در خصوص دلایل ترور روحانیون مبارز بعد از انقلاب اسلامی اظهار داشت: بعد از پیروزی انقلاب اسلامی دشمنان داخلی و خارجی انقلاب به این فکر افتادند که عامل پیروزی انقلاب را حذف کنند تا انقلاب از هم بپاشد و جمهوری اسلامی سرپا نایستد.

وی ادامه داد: یکی از عوامل پیروزی انقلاب اسلامی رهبران روحانی بودند که در طول ۲۰ سال قبل از انقلاب زمینه ایجاد انقلاب اسلامی را ایجاد کردند و به همین دلیل دشمنان شخصیت‌های با نفوذ و انقلابی هر منطقه اعم از شیعه و سنی را شناسایی کردند.

رئیس دانشگاه پیام نور با بیان اینکه مطابق اسناد ساواک و عقیده مردم آیت‌الله قاضی به خمینی آذربایجان مشهور بود، گفت: رهبری انقلاب در کشور به عهده امام خمینی(ره) بود و این رهبری در آذربایجان به نیابت از امام برعهده آیت‌الله قاضی بود.

این پژوهشگر و استاد دانشگاه تاکید کرد: به همین دلیل گروه‌های التقاطی اوایل انقلاب مانند فرقان، چریک‌ها، حزب رنجبران و… به دنبال حذف رهبران مذهبی بودند که گروه فرقان آیت‌الله قاضی، مطهری و مفتح را به شهادت رساندند.

وی ادامه داد: البته این گروهک‌ها یک اشتباه محاسباتی بزرگ داشتند و آن هم این بود که تصور می‌کردند با حذف فیزیکی رهبران مذهبی انقلاب اسلامی از بین می‌رود و برخی انسان‌های بزرگ را هم حذف کردند اما انقلاب وابسته به شخص نبود بلکه وابسته به آرمان و افکار بود.

جمال‌پور در پایان خاطرنشان ساخت: آیت‌الله قاضی هم اگرچه به شهادت رسید اما افکار و آرمان‌ها و شخصیتش در میان مردم تبریز و ایران برای همیشه ماندگار شد.